| has gloss | nld: De Baälat was in de Mesopotamische, Kanaänitische en pre-Dynastieke beschaving van het Oude Egypte de titel van de vrouwelijke Baäl, zij die heerst, de gezagvoerster. Het woord beduidde de menselijke vertegenwoordigster van de Godin wier cultus centraal stond in de tempelhuishouding. De Godin zelf was in het algemeen een gelijknamige van Ishtar (Astarte, Hathor). De hogepriesteres nam er samen met haar Baäl, die aanvankelijk in een gedelegeerde rang stond, het beheer van het centrale paleis of tempelcomplex met omliggende landerijen waar. Schrijfwijze en uitspraak van deze titel kon enigszins verschillen al naargelang de plaats. Zo was het in Ebla de Belatu. Ook de titel Baäl onderging gelijkaardige wijzigingen tot bijvoorbeeld Bel. Het achtervoegsel .t na een woord diende om een vrouwelijke vorm aan te geven (zoals .u vaak op een meervoudsvorm duidde). Na de invoering van de mannelijke godheid El werd diens vrouwelijke pendant Elat of gewoon Lat genoemd. Zij werd als de godin vereerd, d.w.z. als haar incarnatie of plaatswaarneemster op aarde. |